Όπως ακούτε παιδιά, τόσο η αλήθεια, όσο και το ψέμα, βρίσκονται ελεύθερα στην διάθεση του καθενός μας και όποιος θέλει, τα ξεκαθαρίζει αυτά μέσα του, ή τα ανακατεύει όπως θέλει, η όπως ταιριάζουν στον εαυτό του κι όπως είπαμε, η αποδοχή τους, ή η απόρριψή τους, είναι εντελώς προσωπική υπόθεση του καθενός, οπότε και η ευθύνη της λανθασμένης του επιλογής, επιβαρύνει μόνον τον ίδιο και κανέναν άλλον.
Ωστόσο, δεν είναι και τόσο εντελώς προσωπικό αυτό το θέμα, αφού κοινά ζούμε όλοι μαζί και στον ίδιο χώρο και όλοι επηρεάζουμε με την συμπεριφορά μας την ζωή των συνανθρώπων μας, μα προς το καλό, μα προς το κακό κινούμενοι.
Αυτό βέβαια από καταβολής κόσμου συμβαίνει όπως είπαμε αφού ο διάβολος δεν θέλει να δει τους ανθρώπους δίπλα από τον Θεό και πατέρα τους, οπότε από ανέκαθεν βρίσκει πρόθυμους να τον βοηθήσουν, προκειμένου να ολοκληρώσει κι αυτός τον δικό του σκοπό.
Διαχρονικός λοιπόν είναι ο πόλεμος ανάμεσα στους καλούς και σώφρονες ανθρώπους με την βοήθεια του Θεού, εναντίον όλων των δυνάμεων του σκότους, του διαβόλου και όλων εκείνων των ανθρώπων που εντελώς πλανεμένοι τον συμπαραστέκονται και κάνουν μάλιστα για χάρη του, χειρότερα κι από τον ίδιο ακόμη κατά των συνανθρώπων τους.
Ας προσέχουμε λοιπόν τί ακούμε, όπως και προς τα που μας οδηγούν και οι δικοί μας σύγχρονοι δήθεν επιστήμονες, γιατί ακολουθώντας τις δικές τους κούφιες θεωρίες, κινδυνεύουμε να χάσουμε και τον δικό μας Θεϊκό προορισμό και καμιά δικαιολογία δεν θα μπορέσει να ανατρέψει το κακό αποτέλεσμα που θα μας προκύψει, αν παρ’ ελπίδα βρεθούμε κι εμείς απροετοίμαστοι πνευματικά, μετά την αποδημία μας από αυτήν την ζωή.
Όπως είπαμε όμως, από εκείνα τα παλιά χρόνια υπήρχαν σώφρονες άνθρωποι και από τότε μαχόταν αυτοί με τους δαίμονες και τους συνεργάτες τους, προκειμένου να θυμίσουν αλλά και να στηρίξουν στους συνανθρώπους τους την μοναδική αλήθεια, ότι ο Θεός είναι το Α και το Ω της ύπαρξης μας δηλαδή κι ότι μόνον η δική Του συμμετοχή σ’ αυτήν, μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή μας.
Ωστόσο, εκατομμύρια άνθρωποι έζησαν πάνω σ’ αυτή την γη μαζί με αυτούς τους σώφρονες, από τότε που θέλησε δηλαδή ο Θεός να υπάρχουν άνθρωποι και όλοι τους είχαν την ίδια ευκαιρία και την ίδια βοήθεια από Αυτόν, ώστε να γνωρίσουν να ζήσουν, αλλά και να επαληθεύσουν αν ήθελαν αυτήν την αλήθεια. Να πιστέψουν και αυτοί δηλαδή, ότι όχι μόνον υπάρχει ο Θεός, αλλά κι ότι πράγματι είναι το Α και το Ω της ύπαρξής μας.
Ο πονηρός που κρύβεται ανάμεσα στις σκέψεις όλων μας όμως, ο προσωπικός εγωισμός του καθενός μας, η απροσεξία μας και προπαντός οι πλάνες που την πλαισιώνουν, εμπόδισαν πρέπει να πούμε πολλούς από τούς προγενέστερους να το διαπιστώσουν.
Εξαιτίας της αδιαφορίας τους όμως, υποχρεώθηκαν να χάσουν οικειοθελώς τον σκοπό της ύπαρξής τους όπως είπαμε και μαζί με αυτόν, έχασαν και για πάντα μάλιστα τον Θεϊκό τους προορισμό.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, η ελευθερία που μας έδωσε ο καλός Θεός, προκειμένου να επιλέγουμε με την θέλησή μας την αλήθεια μόνον, ανάμεσα από τις πλάνες που μας στέλνει ο διάβολος, δεν χρησιμοποιείτε από όλους μας το ίδιο προσεκτικά κι αυτό, ασφαλώς και προκαλεί συνέπιες.
Αλλά ούτε και για το συμφέρον της ψυχής μας δεν κάνουμε κάποια προσπάθεια, λες και δεν κατανοήσαμε καλά, ότι για την ψυχή μας ζούμε κι ότι αυτήν θα παραδώσουμε στον Θεό φεύγοντας από αυτήν την ζωή, την οποία βέβαια, οφείλουμε και να παραδώσουμε όπως Αυτός την θέλει κι όπως Αυτός μας την έδωσε. Καθαρή και ξάστερη δηλαδή.
Όσοι το έχουν καταλάβει αυτό όμως κι έχουν τον νου τους υπό έλεγχο και προσεκτικά στραμμένο προς τον Θεϊκό προορισμό τους, ποτέ δεν χάνονται, όπως δεν χάνουν με την βοήθεια του Θεού πάντα, ούτε και τον Θεϊκό τους προορισμό.
Κι αφού αυτό επιδιώκουν να εξασφαλίσουν με την θέλησή τους όσο ζουν επί της γης κι αφού πράγματι με και σθένος προσπαθούν να μείνουν αλώβητοι από τις παρεμβάσεις του πονηρού, λογικό είναι μετά και το να καταλήγουν μετά το θάνατό τους στην αγκαλιά του Θεού, για να χαίρονται εκεί και για πάντα μαζί Του.
Όσοι ξεγελιόνται όμως από τον πονηρό και φορτώνονται ψέματα και αναγκάζονται μετά να τα υπερασπίζονται με πολύ εγωισμό και προχειρότητα, λογικό είναι θα πούμε και πάλι, το να καταλήγουν κι αυτοί στα βρόμικα χέρια του πονηρού, όταν έρθει το τέλος της ζωής τους.
Σκεφτείτε τώρα και τί τους περιμένει όλους αυτούς εκεί που φτάνουν από απροσεξία, αλλά και για τον λόγο που οδήγησαν στην διάθεση του πονηρού και πολλούς από τους αφελείς συνανθρώπους τους.
Όλα αυτά που ακούτε λοιπόν και τότε συνέβησαν και σήμερα συμβαίνουν, στις δικές μας μέρες. Κι όπως πράγματι γίνεται, όλοι αυτοί οι πλανεμένοι, όπως και αυτοί που ακολουθούν τους πλάνους, είτε το πιστεύουν είτε όχι, πάντα στα χέρια του πονηρού καταλήγουν.
Αυτοί που θέλουν όμως να βρίσκονται στα χέρια του Θεού για πάντα, από αυτήν την ζωή προσέχουν προς τα που οδηγούν τον εαυτό τους, όπως προσέχουν και πώς να τον ετοιμάσουν, ώστε στα σίγουρα να ολοκληρώσουν τον στόχο τους.
Από αυτά που είναι καταγεγραμμένα τουλάχιστον κι έφτασαν από τους προγόνους μας μέχρι σ’ εμάς τους μεταγενέστερους μάθαμε ότι αυτοί οι σοφοί άνθρωποι, πολλές γενιές ανθρώπων οδήγησαν προς τον Θεό με τις συμβουλές τους.
Όπως και μάθαμε από αυτούς, ότι οι απρόσεκτοι της εποχής τους, έζησαν πολλά δεινά και μάλιστα εντελώς καταστροφικά, τόσο για τον εαυτό τους, όσο και για όλους εκείνους που ακολουθούσαν πίσω τους.
Ο Θεός βέβαια επέτρεψε να τους συμβούν όλα αυτά, για να θυμίσει στα πλάσματά Του, ότι με τον τρόπο που επιλέγουν να ζουν, μόνοι τους επιλέγουν και το που θα ήθελαν να καταλήξουν όταν έρθει το τέλος της ζωής τους.
Αφού και τότε δεν θέλησαν να μάθουν οι άνθρωποι το πως έπρεπε να ζουν την ζωή τους, όπως και πως έπρεπε να υπάρχουν ως παιδιά του Θεού, τους άφησε κι Αυτός να ζουν ελεύθερα κι όπως θέλησαν κι όταν για τους δικούς Του λόγους πάντα, αποφάσισε κι Αυτός να τραβήξει κάποια στιγμή το χαλί Του κάτω από τα πόδια τους, όλοι αυτοί βρέθηκαν εκεί που ποτέ δεν υπολόγισαν.
Όταν βρέθηκαν εκεί όμως και είδαν με τα μάτια της ψυχής το μολισμό που της προκάλεσαν οι πλάνες που ακολουθούσαν τότε είδαν και την αρνητική διάθεση του Θεού να τους δεχθεί στον χώρο Του.
Απογοητεύτηκαν προφανώς από το αποτέλεσμα που έβλεπαν και μάλλον έκλαψαν πικρά, αφού και οι ίδιοι πλέον έβλεπαν ότι δεν ήταν δυνατόν να γευθούν, αλλά ούτε και να ζήσουν μέσα σ’ εκείνο το όντως Θεϊκό περιβάλλον, γιατί πράγματι δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένοι γι’ αυτόν.
Όταν βρισκόταν στην ζωή, άκουσαν πολλές φορές βέβαια από τους σώφρονες συνανθρώπους τους, ότι πράγματι υπήρχε αυτός ο Θεϊκός χώρος κι ότι τους περίμενε να τον κατοικήσουν αλλά αυτοί, ποτέ δεν το πίστεψαν.
Του Θεού λοιπόν είναι το σύμπαν, όπως και η μικρή μας γη βέβαια, όπως και όλα όσα ζουν μαζί με τους ανθρώπους πάνω σ’ αυτήν, οπότε, έχει κι ο Θεός το δικαίωμα να τα θέλει όλα όπως Αυτός τα έχει στον νου Του.
Γι’ αυτόν τον λόγο λοιπόν, όσες φορές παρεκτράπηκαν οι άνθρωποι ακολουθώντας πλάνες και δεν θέλησαν να ζουν με τον Θεό και πατέρα τους, ανέτρεψε κι Αυτός τα πάντα επί της γης, προκειμένου να σώσει τους φιλότιμους τουλάχιστον, τους σώφρονες, όπως και τους πρόθυμους ανθρώπους να τον έχουν στήριγμά τους στην ζωή τους.
Όλους τους υπόλοιπους όμως, τους άφησε να ζήσουν μεν την ελευθερία τους, αλλά κι από μόνοι τους να οδηγηθούν στον χώρο του πονηρού αφού ελεύθερα το επέλεξαν, για τον οποίο βέβαια κι ετοίμασαν κατάλληλα τις ψυχές τους όσο ζούσαν επί της γης, τις οποίες με πολύ υπομονή περίμενε κι αυτός να τις δει στην διάθεσή του.
Μιχάλης Αλταλίκης
