Εν τω μεταξύ και αφού ήμουν αθλητής όπως είπα, μπήκα στο πρόγραμμα των προπονήσεων της νέας περιόδου και στην πρώτη ημερίδα που έγινε εκεί κοντά στον Οκτώβριο, μου ζήτησαν από την ομάδα μου, να τρέξω κι εγώ στα εκατό μέτρα, μαζί με τους άλλους αθλητές που θα έπαιρναν μέρος. Όταν όμως είδαν, ότι εγώ φορούσα μάλλινη φανέλα, μου έβαλαν τις φωνές από την γραμματεία.
– Τι είναι αυτό ρε; Βλέπεις κανέναν άλλον να φοράει τέτοιο πράγμα; Αν θέλεις να τρέξεις, να βγάλεις αυτή την μάλλινη φανέλα και να μην έρθεις εδώ ξανά μ’ αυτήν. Δεν είναι δυνατόν. Αθλητής πράγμα, να έρχεσαι εδώ και να αγωνίζεσαι με μάλλινη φανέλα.
Μου έδωσαν να φορέσω μια δική τους αυτοί και έτσι έτρεξα σε κείνη την ημερίδα όπως ήταν στο πρόγραμμα, μόνον που δεν έκανα και τίποτε το σπουδαίο. Φάνηκαν τα κενά μου όμως, όπως και ότι δεν ήμουν ακόμη έτοιμος για τέτοιους αγώνες, γι’ αυτό και μου είπε ο προπονητής μας.
– Από αύριο θα κάνεις σαράντα γύρους στο γήπεδο και θα σε χρονομετρώ. Αν δω ότι δεν τα καταφέρνεις, θα σε σταματήσω. Δεν φτάνει μόνον το να θέλεις εσύ, θα πρέπει και να το μπορείς. Κατάλαβες;
Με στεναχώρησαν αυτά που άκουσα, αλλά και δίκαιο είχε ο προπονητής. Από την επομένη μέρα κιόλας, μπήκα κανονικά στο νέο πρόγραμμα του. Βλέποντας αυτός τις προσπάθειες που έκανα, άρχισε να με ενθαρρύνει πλέον, γι’ αυτό και μου υποσχέθηκε κάποια στιγμή, ότι στην επόμενη ημερίδα θα με δοκιμάσει ξανά.
Ξεθάρρεψα εγώ μ’ όλα αυτά που έκανα εκεί και ξέχασα ότι αρρώσταινα, όταν για κάποιο λόγο έβγαζα την μάλλινη φανέλα που φορούσα πάνω μου χειμώνα καλοκαίρι.
Αρρώστησα λοιπόν και όχι μόνο. Αλλά και πολύ υψηλός πυρετός με πλάκωσε όπως πάντα. Έκρυβα το μέγεθος του πυρετού μου από τους γονείς μου, γιατί έτρεχαν αυτοί όπως είπα να τα βγάλουν πέρα κι εγώ δεν ήθελα να τους απασχολώ, με όσα έκανα τρέχοντας για άλλους λόγους στο γήπεδο.
Πέρασαν τρεις μέρες όμως και ο πυρετός μου δεν έλεγε να υποχωρήσει. Επέμενε να με ταλαιπωρεί τοποθετημένος στους σαράντα με σαράντα ένα βαθμούς σταθερά και εξ αιτίας αυτού, δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου. Ωστόσο, έστω και μετά βίας πήγαινα στο σχολείο μου, αλλά δεν μπορούσα να πάω στην προπόνηση όπως ήμουν υποχρεωμένος.
Για να μην δώσω αφορμή στον προπονητή μου να με μαλώνει, πήγα μέχρι το γήπεδο την τέταρτη μέρα, προκειμένου να δει κι αυτός ότι όντως ήμουν άρρωστος, μη τυχόν και με περάσει για αδιάφορο.
Ήταν αρκετά μεγάλος αυτός στην ηλικία και Ρώσος στη καταγωγή. Είδε ότι ήμουν ασθενής και άκουσε με πολύ προσοχή μάλιστα αυτά που του έλεγα για μένα. Του εξήγησα και τους λόγους για τους οποίους φορούσα την μάλλινη φανέλα από νήπιο, όπως και για την γνωμάτευση του γιατρού όταν έλεγε στον πατέρα μου. < – Εφόσον το παιδί ιδρώνει στον ύπνο του, πάσχει από αδυναμία . > Του ανέφερα και το ότι, υπέφερα για τρεις μέρες από πολύ υψηλό πυρετό, ο οποίος και δε έλεγε να με εγκαταλείψει.
Αφού με άκουσε προσεκτικά, σκέφτηκε για λίγο και μετά μου είπε.
– Αν δεν προσέξεις τώρα, θα γίνεις χειρότερα αργότερα. Γι’ αυτόν λόγο λοιπόν, κάνε αυτό που θα σου πω αν θέλεις. Πήγαινε στο σπίτι σου τώρα και όταν σε κάποια στιγμή θα λείπουν οι γονείς σου από αυτό, μπες μέσα στο μπάνιο σας και κάνε εκεί ένα κρύο ντους, έτσι όμως και όπως εγώ θα σου πω να το κάνεις και μάλιστα με το ρολόι στα χέρια σου.
Πρώτα θ’ ανοίξεις τη βρύση του μπάνιου σας, όχι αυτήν που φέρνει το νερό από το δίκτυο, αλλά αυτήν που το φέρνει από το ντεπόζιτο που είναι στο πατάρι σας. Όταν αρχίσει να τρέχει αυτό από το ταβάνι του μπάνιου σας, τότε ν’ ανοίξεις την βρύση στο τέρμα, έτσι ώστε να πέφτει από εκεί πάνω πολύ νερό.
Μπες μετά κάτω από αυτό και μείνε εκεί δέκα λεπτά. Πάρε μαζί σου το ρολόι, γιατί μ’ αυτό θα μπεις και μ’ αυτό θα βγεις από εκεί. Μη σε νοιάζει αν χαλάσει. Προκειμένου να γίνεις εσύ καλά, ας χαλάσει το ρολόι σου.
Είναι χρονομετρημένα όλα αυτά που θα σου πω να κάνεις, γι’ αυτό και πρέπει να το έχεις μαζί σου, αν βέβαια θέλεις να κανείς αυτό το ντους με ασφάλεια για την υγεία σου.
Άκου λοιπόν. Όταν μπεις κάτω από το κρύο νερό, πρόσεξε την ώρα που θα μπεις, γιατί στα δέκα λεπτά ακριβώς πρέπει να βγεις. Ούτε στα εννιά. Ούτε στα έντεκα. Με το ρολόι στα χέρια θα μπεις όπως σου είπα και θα μείνεις εκεί κάτω όσο κι αν δυσκολεύεσαι να αντέξεις το κρύο νερό και στα δέκα λεπτά ακριβώς θα βγεις από εκεί, όσο και αν σου αρέσει μετά και θα θέλεις να μείνεις παραπάνω.
Στην αρχή, θα σου φανεί το νερό παγωμένο. Εσύ όμως θα κάνεις υπομονή και δεν θα φύγεις από εκεί πριν τελειώσουν τα δέκα λεπτά. Αν φοβηθείς και φύγεις νωρίτερα, τότε θα πάθεις μεγάλη ζημιά.
Στα επτά λεπτά, θα αρχίσει να σου αρέσει εκεί και όσο θα πλησιάζεις προς τα δέκα, θα σου αρέσει περισσότερο και τόσο πολύ, που δεν θα θέλεις να φύγεις. Εσύ όμως δεν θα δώσεις σημασία σ’ αυτό. Θα βγεις έξω από το νερό και στα δέκα λεπτά ακριβώς. Όχι στα έντεκα. Άκουσες;
Αν μείνεις έστω και ένα λεπτό παραπάνω από όσο σου είπα, τότε και πάλι θα πάθεις μεγάλη ζημιά. Αν θελήσεις να κάνεις αυτό το ντους όταν είναι οι γονείς σου στο σπίτι, θα φοβηθούν αυτοί και δεν θα σε αφήσουν να το κάνεις.
Γι’ αυτόν τον λόγο λοιπόν, αν αποφασίσεις να κάνεις αυτό που σου λέω, τότε κοίταξε να είσαι μόνος και όπως σου είπα, να μην φύγεις από το κρύο νερό νωρίτερα από τα δέκα λεπτά. Να βγεις δε, στα δέκα λεπτά ακριβώς και με το ρολόι στα χέρια. Κατάλαβες; Αν κάνεις κατά γράμμα αυτά που σου είπα, θέλω να έρθεις εδώ αύριο να σε δω και να μου πεις τι έκανες και πως το αντιμετώπισες.
Πράγματι λοιπόν, πήγα στο σπίτι εγώ και τότε που δεν ήταν κανείς εκεί, μπήκα στο μπάνιο με το ρολόι μου στο χέρι και έκανα έτσι όπως ακριβώς μου είπε ο προπονητής μου.
Το νερό από το ντεπόζιτο ήταν πράγματι κρύο και εγώ τουρτούριζα κάτω από αυτό. Στα τρία λεπτά χτυπούσαν τα δόντια μου από το τρέμουλο που είχα και όντως φοβήθηκα να συνεχίσω. Σκέφτηκα να εγκαταλείψω εκείνο το ντους, αλλά την τελευταία στιγμή θυμήθηκα τις οδηγίες του προπονητή μου και αφού αυτός μου είπε να μην το κάνω αυτό γιατί θα πάθω ζημιά, αποφάσισα να το υπομείνω.
Αφού έμεινα λοιπόν εκεί, στα τέσσερα λεπτά ένοιωθα να πέφτει το νερό επάνω μου κρύο, αλλά να καταλήγει ζεστό στα χέρια μου. Στα επτά λεπτά όπως μου είπε, πράγματι άρχισε να μου αρέσει έτσι όπως με έλουζε αυτό ευχάριστα και όσο περνούσαν τα λεπτά μου άρεσε ακόμη περισσότερο και τόσο πολύ μάλιστα, που όντως θα ήθελα να μείνω εκεί όχι για λεπτά, αλλά για ώρες παραπάνω.
Στα δέκα λεπτά ακριβώς όμως τραβήχτηκα από το νερό όπως μου είπε και αφού έκλεισα την βρύση, σκουπίστηκα καλά και βγήκα έξω από το μπάνιο.
Όταν βγήκα έξω από αυτό, διαπίστωσα ότι πράγματι και με εγκατέλειψε ο πυρετός και ότι αισθανόμουν πάρα πολύ καλά. Φοβήθηκα αρκετά όμως για να είμαι ειλικρινής και ανησύχησα μάλιστα, για το τι θα μπορούσα να πάθω αν κάτι πήγαινε στραβά και στο σπίτι δεν ήταν κανείς ώστε να μου δώσει βοήθεια αν την χρειαζόμουν.
Έκανα αυτό που έκανα λοιπόν, αλλά και δεν υπερηφανευόμουν για το αποτέλεσμα, αφού όπως είπα το διακινδύνευσα αρκετά. Μου έδωσε βέβαια εγγυημένες πληροφορίες ο προπονητής μου όπως αποδείχτηκε, αλλά και πολύ επικίνδυνο ήταν αυτό που έκανα.
Ευτυχώς για μένα τίποτε το κακό δεν έγινε και όταν ήρθαν το βράδυ οι γονείς μου, ντράπηκα να τους πω το τι έκανα μόνος και χωρίς αυτούς στο σπίτι. Όταν θέλησαν να μάθουν τι έγινε με τον πυρετό μου, τους βεβαίωσα ότι δεν είχα πλέον, αλλά και τίποτε δεν τους είπα για όσα επιχείρησα χωρίς την συγκατάθεση τους, γι’ αυτό και ευχαριστούσα τον Θεό για όσα με προφύλαξε Αυτός, για να μην προσθέσω στους γονείς μου ένα επιπλέον πρόβλημα.
Την επόμενη μέρα το μεσημέρι πήγα στο γήπεδο και όταν συνάντησα τον προπονητή μου εκεί, του εξήγησα όπως μου το ζήτησε, όλα όσα έκανα στο σπίτι μου. Με άκουγε με προσοχή αλλά και δεν έκρυβε την αγωνία που είχε, μέχρι να τελειώσω την αφήγηση μου. Είπε όμως με ανακούφιση κι αυτός στο τέλος.
– Δεν σου κρύβω, ότι μάτι δεν έκλεισα όλη την νύχτα από αγωνία για το τι θα έκανες και για το αν μπορούσες να υποστείς αυτό που σου ζήτησα. Με έφαγε δε η αγωνία περιμένοντας να έρθεις, γιατί φοβόμουν το ενδεχόμενο να εγκατέλειψες την παραμονή σου κάτω από το κρύο νερό, πριν από τα δέκα λεπτά. Όπως και το να έμεινες παραπάνω βέβαια, γιατί όπως σου το είπα και τα δύο είναι επικίνδυνα.
Στη Ρωσία εφαρμόζουμε αυτήν την τεχνική σε ανθρώπους που έχουν παρόμοια προβλήματα, αλλά εσείς εδώ δεν την ξέρετε, γι’ αυτό και καλά κάνετε και την φοβάστε. Σου την πρότεινα βέβαια εγώ, αλλά και αγωνία είχα μέχρι να σε δω μπροστά μου σώο και αβλαβή, γιατί όπως κι εσύ το κατάλαβες δεν είναι παιχνίδι αυτό που έκανες και δεν το αντέχουν όλοι.
Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν και αφού πέρασες αυτό το τεστ, είσαι πολύ τυχερός. Πήγαινε τώρα να εκτελέσεις το αθλητικό σου πρόγραμμα και από εδώ και μετά να φυλάγεσαι, γιατί όλα είναι επικίνδυνα όταν δεν τα ξέρεις.
Συνέχισα το πρόγραμμα μου και πήρα μέρος στην επόμενη ημερίδα, αλλά και πάλι δεν έκανα κάτι το ιδιαίτερο ως σπρίντερ. Υπήρχαν πολλοί και καλύτεροι από μένα και αυτοί άρχισαν από μικρότερη ηλικία να κάνουν αθλητισμό. Αυτούς λοιπόν, δεν μπορούσα να τους ανταγωνιστώ, γι’ αυτό και δεν έμεινα για πολύ καιρό μαζί τους ως αθλητής.
Από τότε που έκανα εκείνο το ντους όμως, καθόλου δεν κρύωνα πλέον και ευχαρίστως το επαναλάμβανα καθημερινά χειμώνα καλοκαίρι πριν πάω στο σχολείο, όπως και πριν πάω στην εργασία μου αργότερα. Το έκανα δε αυτό και όταν ακόμη είχαμε χιόνια έξω και επειδή δεν με ενοχλούσε το κρύο, έβγαινα από το σπίτι μου φορώντας μόνον ένα πουκάμισο.
Οι γυναίκες που έβλεπαν να πηγαίνω το πρωί στο σχολείο μ’ αυτήν την περιβολή, νόμιζαν ότι δεν είχα ρούχα να φορέσω, γι’ αυτό και περίμεναν έξω από στο σχολείο, προκειμένου να μου δώσουν τουλάχιστον ένα σακάκι, κάνοντας και το απαραίτητο σχόλιο.
– Φόρεσε το. Είναι καθαρό. Μη ντρέπεσαι. Θα κρυώσεις χωρίς σακάκι και θα αρρωστήσεις.
Έπαιρνα εγώ αυτά που μου έδιναν για να μη βρίσκομαι σε κουβέντες μαζί τους και όταν έμπαινα στο σχολείο, τα άφηνα εκεί για όποιον όντως τα χρειαζόταν.
Με την προσθήκη αυτού του είδους ντους στη ζωή μου όμως, γλίτωσα από δύο προβλήματα, που από τα νήπια με ακολουθούσαν. Την αδυναμία, που αποδείχθηκε ότι ήταν απλώς και μόνο μια λανθασμένη διάγνωση του αγροτικού γιατρού και κακώς μου επέβαλε να πίνω εκείνο το ΄΄εύοσμο΄΄ μουρουνέλαιο.
Γλίτωσα όμως και από τα συνεχή ανεπιθύμητα και πυρετώδη κρυώματα, όταν έβγαζα κατά λάθος εκείνη την μάλλινη φανέλα, την οποία αφού πέταξα από πάνω μου, όχι μόνον δεν την έβαλα ξανά, αλλά και ποτέ μου δεν αρρώστησα χωρίς αυτήν.
Έκτοτε και αφού συνήθισα το κρύο νερό, έκανα και στην θάλασσα μπάνιο και μάλιστα όλον τον χρόνο. Ωστόσο, φοβάμαι να σας προτείνω να κάνετε κι εσείς το ίδιο με μένα ντους και να μείνετε δέκα λεπτά κάτω από το κρύο νερό, γιατί δεν είναι σίγουρο, αν θα μπορέσετε να υποστείτε τις συνέπειες των πρώτων τεσσάρων λεπτών. Γι’ αυτόν τον λόγο λοιπόν, μην κάνετε κι εσείς πειράματα με την υγεία σας, αφού όντως είναι πολύ κακό το να εγκαταλείψει κανείς πρόωρα την προσπάθειά του, όταν μάλιστα δεν ξέρει, αν το δικό του σώμα μπορεί να το υποστεί.
Μιχάλης Αλταλίκης
